NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُوسَى بْنُ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
حَدَّثَنَا
حُمَيْدٌ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
قَالَ لَمَّا
جَاءَ أَهْلُ
الْيَمَنِ
قَالَ رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَدْ
جَاءَكُمْ
أَهْلُ
الْيَمَنِ
وَهُمْ
أَوَّلُ مَنْ
جَاءَ
بِالْمُصَافَحَةِ
Enes b. Malik r.a.'den
demiştir ki: Yemenliler (Medine'ye Hz. Nebi ile görüşmek üzere) gelince,
Rasûlullah (s.a.v.) (onlar hakkında ashabına) şöyle dedi:
"Size Yemen halkı
geldi. Onlar ilk müsafaha yapan ilk kimselerdir."
İzah:
Buharî, meğazî; Müslim,
iman; Tirmizî menakıb; Darimî, mukaddime; Ahmed b. Hanbel, II, 235, 252,258,
267,277, 380, 474, 480, 488, 502,541, III, 105, 155, 18, 212,223,251,262,
IV-154.
Bu hadis-i şerif de
musafahanın müstehab olduğuna (jejaıet etmektedir. Nitekim bütün ulema, musafahanın
meşru ve güzel bir amel olduğunu söylemişlerdir. İmam Malik, önceleri
musafahanın kerahetine kail iken sonradan o da bunun meşruluğunu kabul
etmiştir. Çünkü müsafaha müslümanlar arasındaki sevgi bağlarını takviye eder.
Bunun için Hz. Nebi
müslümanları müsafahaya teşvik etmiş ve müsafaha, müslümanlar arasında
yaygınlaşmıştır. Nitekim Hz. Ebu Kata-de'nin şu sözü musafahanın ashab-ı kiram
arasında yaygın olduğunu ifâde etmektedir.
"Ben Enes b.
Malik'e: Müsafaha Nebi (s.a.v.)'in ashabı arasında yaygın mı idi? diye sordum
da: Evet cevabını verdi."[Buhari, istizan] Ayrıca: "Bir de baktım ki
Rasûlullah (s.a.v.) mescidde oturuyor. Etrafında da insanlar var. Derken Talha
b. Ubeydullah kalkarak süratle yanıma geldi. Benimle müsafaha etti ve beni
tebrikte bulundu"[201] mealindeki hadis-i şerif de musafahanın Hz. Nebi
zamanından beri müslümanlar arasında yaygın olduğu gerçeğini te'yid
etmektedir. Buhari, meğüzi; istizan;
Müslim, tevbe; Ebu Davud, cihad; Ahmed b. Hanbel, III, 459.
Bütün bunlar, musafahanın
Hz. Nebi'in sağlığında, ta İslamın ilk yıllarından beri Medine'de yaygın
olduğunu ifâde ederken, Hz. peygamber'in vefatı esnasında kendisini ziyarete
gelen Yemenlilerden "Müsafa-hayi ilk yapanlar" diye bahsetmesini
"müsafahayı yaygınlaştırmakta en çok emeği geçenler" şeklinde anlamak
en isabetli bir te'vil olsa gerektir.